Τι θα πρέπει να θυμάται ο Έλληνας πριν ψηφίσει στις επόμενες εκλογές.

Από ότι διακρίνεται μια προεκλογική περίοδος έχει αρχίσει. Εάν η τωρινή κυβέρνηση προχωρήσει σε διάλυση της βουλής εντός του 2022, ώστε να μην δώσει χρόνο στα μικρά κόμματα να αντιδράσουν, ή εάν θα εξαντλήσει την τετραετία, ώστε να προλάβει να ξεπουλήσει και όσες ακόμη επιχειρήσεις είναι δημόσιες, είναι καθαρά θέμα τακτικής. Η ζημιά που έχει κάνει τόσο στην οικονομία της χώρας, όσο και στην ψυχολογία του κόσμου είναι ανυπολόγιστη. Πριν λοιπόν τις εκλογές, που θα διεξαχθούν με απλή αναλογική, θα ήθελα να θυμήσω τα σημαντικά σφάλματα των κυβερνήσεων που έχουν βιάσει τον τόπο και τον κόσμο. 

 1.Το μεγάλο ξεπούλημα των Δημοσίων επιχειρήσεων που έχει ως αποτέλεσμα ο πολίτης να έχει γίνει βορά των ιδιωτικών εταιρειών που μόνο στόχο έχουν την μεγιστοποίηση των κερδών τους. Εάν ξαναβγούν αυτοί, δεξιοί, αριστεροί ή αριστερόστροφοι, θα ξεπουλήσουν και τις τελευταίες επιχειρήσεις που έχουν μείνει ακόμη σε δημόσιο έλεγχο. Το νερό, την υγεία, την παιδεία, και ότι άλλο έχει μείνει και έχει σχέση με μεταφορές, ορυχεία, δάση κοκ. Το επιχείρημα ότι το κράτος δεν πρέπει να έχει επιχειρήσεις, αλλά να έχει μόνο ρυθμιστικό ρόλο είναι απλώς ανεδαφική και γελοία και βεβαίως αποδεικνύεται για πολλοστή φορά το λάθος, αλλά σε τέτοιο βαθμό που το νιώθουν όλοι οι Έλληνες. Είναι απλή λογική. Όταν μόνον ιδιώτες προσφέρουν υπηρεσίες και προιόντα που είναι απαραίτητα για την ζωή των ανθρώπων, (ενέργεια, υγεία, παδεία, συγκοινωνίες, επικοινωνίες, κοκ) είναι ζήτημα χρόνου να καταλήξουν οι ιδιώτες σε κοινές τιμολογήσεις που είναι ασύμφορες για τον καταναλωτή και αφού βεβαίως δεν υπάρχει κανένας ανταγωνισμός από κρατικό φορέα, δεν υπάρχει τρόπος να μειωθεί η τιμή σε αυτά τα αγαθά, παρά μόνο υπό μορφή επιδοτήσεων (όπως πρόσφατα είδαμε με το ρεύμα) Επιδοτούν λοιπόν τους ιδιώτες μέσω των καταναλωτών! Μάλιστα λαμβάνοντας υπόψιν τα επιχειρηματικά μοντέλα, εκεί που δεν υπάρχει κέρδος δεν λειτουργούν. Συνεπώς στην Ελλάδα που έχει δύσκολο γεωγραφικό ανάγλυφο, η κυβέρνηση θα είναι πάντα εξαρτώμενη και εβιαζόμενη για παραχωρήσεις και ακριβότερες υπηρεσίες, ειδικότερα για τις δύσκολες περιοχές της επικράτειας. Και βεβαίως, τέτοιες επιχειρήσεις, οι οποίες ουσιαστικά χρησιμοποιούν έτοιμες, στημένες πρώην δημόσιες επιχειρήσεις και δύκτυα και μετά βγάζουν τα κέρδη τους με τρόπους μονοπωλιακούς και εκβιαστικούς, επειδή οι υπηρεσίες που προσφέρουν είναι απολύτως απαραίτητες για να λείψουν ή για να επιτρέψουν στις επιχειρήσεις να κλείσουν με βάση τον ... ανταγωνισμό, δεν είναι επιχειρήσεις που μπορείς να εμπιστευθείς. Ας σημειώσουμε ότι πολλές (όπως πρόσφατα η ΔΕΗ και παλιώτερα ο ΟΤΕ και ο ΟΣΕ) καταλήγουν σε ομίλους ξένων συμφερόντων, που δεν αφήνουν τα κέρδη στην χώρα. Και βεβαίως σε μιά δήθεν ανταγωνιστική αγορά όπως είνει η ΕΕ, ο φτωχός Έλληνας καλείται να ανταγωνιστεί τον πλούσιο βορειοευρωπαίο, για προιόντα και υπηρεσίες που τιμολογούνται με βάση τους μισθούς του βορειοευρωπαίου. Η ζωή του Έλληνα έχει γίνει εφιαλτική, ξοδεύοντας τις μέρες του κάνοντας αιτήσεις για επιδόματα,δηλαδή μας έχουν κάνει ζητιάνους στο ίδιο μας το σπίτι. Λες και δεν γνωρίζει η πολιτεία ποιός τα δικαιούτα και ποιός όχι. Τέλος, οι πολιτικοί στην Ελλάδα, φροντίζουν ώστε το ξεπούλημα και ο τεμαχισμός των δημοσίων εταιρειών που θα ανταγωνίζονταν τους ιδιώτες, προς το συμφέρον του πολίτη, να είναι εντελώς καταστροφικός ώστε να μην υπάρχει εύκολη επιστροφή στο προηγούμενο μοντέλο, αλλά να εξαρτώμαστε αποκλειστικά από τους ιδιώτες. Για αυτό και μόνο το λόγο, μην δώσεις την ψήφο σου. Και δεν μιλάω σε σένα επιχειρηματία που έχεις την ηλεκτρική εταιρεία άρα άμεσο συμφέρον, ούτε στον όποιο άλλο διαπλεκόμενο μεγαλοεισοδηματία. 

2.Τους λάθος χειρισμούς στην εξωτερική πολιτική, που τα τελευταία χρόνια έχει φέρει την Ελλάδα σε δεινή θέση, αφού ακολουθεί την πολιτική της ΕΕ, των ΗΠΑ ή του ΝΑΤΟ, ή και των τριών μαζί, ενώ δεν είναι προς το συμφέρον της. Η αναγνώριση των Σκοπίων ως Βόρεια Μακεδονία είναι ένα από τα μεγαλύτερα λάθη. Που από ότι αποδεικνύεται η ΝΔ επιθμούσε να το εκτελέσει ο ΣΥΡΙΖΑ, ώστε να μην χάσει τους δικούς της ψηφοφόρους. Αλλά δεν έκανε απολύτως τίποτε για να την σταματήσει, ή αργότερα για να την ελέγξει αυστηρότερα. Ένα ακόμη λάθος είναι η στασιμότητα στο Κυπριακό που όσο δεν βρίσκεται μία λύση δίκαιη, είναι πάντα προς το συμφέρον αυτών που επoικίζουν το κατεχόμενο βόρειο τμήμα και μεγαλώνουν τον πληθυσμό τους,εν τέλη, εις βάρος της ίδιας της λύσης. Αλλά υπάρχουν ακόμη και αυτά που έχουν να κάνουν με την αγορά όπλων από ορισμένες χώρες, την αποστολή όπλων σε άλλες χώρες, την απίστευτη κουμπαριά πρώην πρωθυπουργού, το σταμάτημα εξαγωγών προς χώρες που δεν έχουν κάνει τίποτε εναντίον της Ελλάδας, κοκ 

 3.Οι φωτιές και οι άλλες φυσικές καταστροφές που βεβαίως δεν αντιμετωπίζονται με έργα, ούτε προληπτικά, ούτε μετά την καταστροφή. Σταυρώνουν τα δάχτυλα και εύχονται να μην συμβεί τίποτε κακό. Και σα να μην έφτανε αυτό, χρησιμοποιούν τις καταστροφές για δήθεν έργα ανάπτυξης που δεν βοηθούν παρά μόνο κάποιες μεγάλες εταιρείες. Τα δάση αντί να θεωρηθούν μέσον για την μείωση των αερίων του θερμοκηπίου, θεωρούνται μέσω οικονομικής ανάπτυξης, ως καύσιμη ύλη... Το δε μεγάλο ζήτημα της περιβαλλοντικής αλλαγής, και ειδικά ο τρόπος που το αντιμετωπίζουν, χρήζει τεραστίας προσοχής. 

4.Οι αυξανόμενες απαιτήσεις για ασφάλιση, που με πλάγιο τρόπο ιδιωτικοποιείται, (ποιός αντέχει να πληρώνει με μισθό 650 ευρω επιπρόσθετη ασφάλιση;) για σύνταξη που περικόπτεται, για μεταφορές που ακριβαίνουν και ιδιωτικοποιούνται, για τρόφιμα που έχουν γίνει πανάκριβα, χωρίς να υπάρχει αντίστοιχη αύξηση των μισθών. Βεβαίως αυτό είναι ένα κόλπο που το γνωρίζαμε ανέκαθεν. Εν μέσω των κρίσεων, τεχνητών ή πραγματικών, μέχρι να γίνουν οι πραγματικές ρυθμίσεις που αντιμετωπίζουν το πρόβλημα, κάποιοι προλαβαίνουν και πλουτίζουν ενώ το μεγαλύτερο μέρος του πληθυσμού χάνει ότι του έχει απομείνει. Οπότε δεν είναι λύση η αύξηση των μισθών, αφού τότε θα υπήρχε ακόμη μεγαλύτερη ακρίβεια. Αλλά το κυριότερο είναι ότι όλα αυτά εν μέρη συμβαίνουν επειδή η "εσωτερική" υποτίμηση που επέβαλαν οι πρώτες μνημονιακές κυβερνήσεις, ήταν η μεγαλύτερη ηλιθιότητα που ακούστηκε ποτέ. Με αυτόν τον τρόπο ο Έλληνας αναγκάστηκε να εκποιήσει την δημόσια και την ιδιωτική περιουσία του, αφού για όλα τα αγαθά συναγωνίζεται πιά όλη την ΕΕ και με τις ειδικές χρυσές βίζες, όλη την υφήλιο. Οπότε γιατί ο Έλληνας παραγωγός να κρατήσει χαμηλά τις τιμές του όταν μπορεί να πουλήσει πανάκριβα στον Γερμανό, Γάλλο, Κινέζο, κοκ; Και ο Έλληνας καλείται να ζήσει έναν βίο "ολιστικά ειδωμένο", επειδή η χώρα του παρέχει οικογένεια, φίλους, και βοήθεια ενδοοικογενειακή. Λες και στις άλλες χώρες αυτά χρεώνονται επιπλέον. Πόσο απίστευτα υποκριτικό ακούγεται αυτό σαν δικαιολογία από έναν πρωθυπουργό. 

 5.Δεν ξέρω σε ποιό στρατόπεδο εμβολιαστικό ή αντιεμβολιαστικό βρίσκεται ο καθένας από τους Έλληνες. Όμως ο τρόπος που αντιμετωπίστηκε και αντιμετωπίζεται ακόμη το σύνολο του πληθυσμού, είναι απαράδεκτος. Όποιος πιστεύει ότι η διαχείριση της κατάστασης ήταν επιτυχημένη, ας δει τα γεγονότα. Δεν θα μιλήσω για την εμμονική και τελείως παράλογη αντιμετώπιση του κράτους (αλλά και του συνόλου των κομμάτων που απαρτίζουν την παρούσα βουλή) απέναντι στο ιατρικό και νοσηλευτικό προσωπικό που αρνήθηκε να εμβολιαστεί. Αυτό το προσωπικό που εμπιστευόντουσαν όλοι πριν το εμβόλιο και σταμάτησαν να το εμπιστεύονται μετά την άφιξη του εμβολίου και το έδιωξαν από ένα ήδη μαστιζόμενο και υποστελεχωμένο σύστημα υγείας. Ένα από τα χαρακτηριστικότερα παραδείγματα ήταν η απόφαση του ακροδεξιού υπουργού, τον Νοέμβριο/Δεκέμβριο του 2021, να μειώσει αυθαίρετα και χωρίς κανένα επιστημονικό δεδομένο, την διάρκεια που θεωρείται κάποιος εμβολιασμένος ή προστατευμένος μετά από ασθένεια, στους τρεις μήνες, από τους αντίστοιχους έξι που ίσχυαν μέχρι τότε και λίγο αργότερα τους αντίστοιχους 9 μήνες για τους εμβολιασμενους και 7 για τους νοσήσαντες που ήταν οδηγία της ΕΕ. Και που μετά από 3 μήνες (τέλος Μαρτίου αρχές Απριλίου) αναγκάστηκαν να το αλλάξουν, έχοντας εμβολιάσει κόσμο που δεν το χρειαζόταν, με εμβόλια που ήταν άχρηστα αφού είχαμε περάσει από την παραλλαγή Δέλτα στην Όμικρον που τα εμβόλια δεν έπιαναν. Γνωρίζω προσωπικά πάμπολλες περιπτώσεις ανθρώπων που κόλλησαν την Όμικρον μόλις μερικές μέρες μετά τον εμβολιασμό τους, με τα εμβόλια για την Δέλτα. Ποιοί ωφελήθηκαν από αυτό; Επειδή σίγουρα δεν ήταν οι άνθρωποι που εμβολιάστηκαν με ένα εμβόλιο που δεν έπιανε πιά το νέο στέλεχος του ιού. Γιατί σίγουρα δεν ήταν οι πολίτες που εμβολιάστηκαν 3-6 μήνες νωρίτερα από όσο είχε δώσει οδηγία η επιστημονική κοινότητα και η ΕΕ. Και δεν γνωρίζουμε ακόμη τις επιπτώσεις. Μία επικίνδυνη κοροιδία άνευ προηγουμένου. Και αυτό μετά από 2 χρόνια lock down καταστροφικά για την χώρα, την οικονομία της και την ψυχική και σωματική υγεία του κόσμου.

 6.Μεγάλο πρόβλημα αποτελεί ο αυταρχισμός και η ατιμωρησία των πολιτικών και των παρατρεχάμενών τους, επειδή τους έχει αποθρασύνει. Έχουν βάλει όλους τους Έλληνες να τρέχουν για να προλάβουν να πληρώσουν λογαριασμούς και να σώσουν τις δουλειές τους, που δεν έχει μείνει χρόνος και διάθεση για τίποτε άλλο. Ενώ οι ίδιοι κλέβουν, ψεύδονται και εξαπατούν, χαρίζουν επιχειρήσεις και δικαιώματα σαν να είναι το χωραφάκι του παππού τους, με το αζημίωτο φυσικά. Ο κόσμος βεβαίως υποφέρει και παρόλα αυτά έχει δείξει με μεγάλες διαδηλώσεις την διαφωνία του, αλλά δυστυχώς όλες οι κυβερνήσεις κωφεύουν και δεν βλέπουν πιά, παρόλο τον όγκο των διαδηλώσεων. 

7.Οι επιδοματικές πολιτικές ήταν ανέκαθεν λάθος. Σε επείγουσες καταστάσεις τα επιδόματα βοηθούν, αλλά σε μία κατάσταση που κρατάει ήδη πάνω από 12 χρόνια δεν μπορείς να αντιμετωπίζεις την διαρκή κατρακύλα του πληθυσμού σου με επιδόματα. Και αυτό επειδή τα επιδόματα δεν έχουν μόνιμο χαρακτήρα και δεν μπορεί να γίνει κανένας μακροχρόνιος οικογενειακός προγραμματισμός με βάση τα επιδόματα. Εάν πιστεύει κανείς ότι οι πολιτικές για την υπογεννετικότητα είναι καλές, μάλλον δεν έχει μεγαλώσει παιδιά πρόσφατα. Εξάλλου είναι γνωστό, αφού συμβαίνει εδώ και δεκαετίες πριν την κρίση, οι εκάστοτε κυβερνήσεις χρησιμοποιούσαν τα επιδόματα για να συμπληρώνουν το μισθό, και να μην παρουσιάζονται στον προυπολογισμό κάτω από τους κωδικούς των παγιων εξόδων. 

8.Οι υποσχέσεις που δίνουν μας έχουν χορτάσει. Δεν χρειαζόμαστε τίποτε άλλο εκτός από υποσχέσεις. Υποσχέσεις που δεν τηρούν, που έχουν πάμπολλες εξαιρέσεις και τελικά δίνονται μόνο για τα αυτιά των εύπιστων, ενώ ταυτοχρόνως χρησιμοποιούνται για να καλύψουν τις διάφορες συναλλαγές τους με τον κρατικοδίαιτο επιχειρηματικό κόσμο. Ας γίνουν τελικά υπόλογοι τόσο για τις υποσχέσεις που δίνουν, όσο και για αποφάσεις που παίρνουν, για ζητήματα που δεσμεύουν την χώρα για δεκαετίες. Ας γίνονται δημοψηφίσματα με αληθινό αντικείμενο και περιεχόμενο για τα μεγάλα και σημαντικά ζητήματα και ας δεσμεύουν την όποια κυβέρνηση για την τήρηση του αποτελέσματος. 

 9.Με όλα αυτά που συμβαίνουν, δεν υπάρχει χρόνος, διάθεση και χρήματα για να μορφωθεί η επόμενη γενιά, όχι με πληροφορίες και γνώσεις που βοηθούν στην επαγγελματική κατάρτιση, αλλά με ιδανικά και κριτικό πνεύμα που θα μορφώσουν τον νέο άνθρωπο και θα τον βγάλουν σκεπτόμενο πολίτη. Γιατί ο διαχωρισμός που γίνεται καθημερινά: καταναλωτής/εργαζόμενος/ψηφοφόρος/γονιός/ιδιοκτήτης/κοκ είναι μόνο για να κρύψει την μόνη σημαντική ιδιότητα του ανθρώπου μέσα σε μία δημοκρατική κοινωνία. Αυτή του πολίτη, που σκέπτεται το καλό του συνόλου της κοινωνίας που είναι μέλος. 

10.Από ότι φαίνεται ο τελικός σκοπός είναι η εξαθλίωση του κόσμου και η απώλεια της περιουσίας του, της πατρίδας του. Ας μην αφήσουμε να γίνει αυτό. Ας μην ψηφίσουμε αυτούς που μας λένε ψέματα τόσα χρόνια, από όλες τις πολιτικές παρατάξεις. Ας τους στείλουμε στα σπίτια τους και στην ανεργία.

Υπάρχουν ακόμη πάρα πολλά που πρέπει να θυμηθούμε για τους πολιτικούς, πριν ψηφίσουμε. Το τοπίο είναι θολό, αλλά δεν μπορούμε πιά να έχουμε οδηγούς τους βασανιστές μας. Πρέπει να καταλάβουμε ότι όποια αλλαγή θέλουμε δεν μπορεί να προέρχεται από αυτούς που οδήγησαν την χώρα εδώ που είναι.